Weer een week, vol nieuwe belevenissen. Op maandag hebben we de laatste voorbereidingen gedaan voor de hike. Met o.a. een gear check: tent, tarp, stove voor het koken, kaart en kompas.

Dinsdag was het dan zo ver, om half 9 moesten we klaar staan en werden we door de bus opgehaald om 300 km naar het noorden te rijden, naar het National park Pallas. Op de grens van de poolcirkel hebben we uiteraard even een stop gemaakt. Niet zo heel bijzonder, alleen een streep over de grond dat je weet dat daar de poolcirkel ligt. Het idee is wel cool dat we wel nog verder het noorden in gaan.
Na enige tijd verder rijden, stopte de buschauffeur ineens, ik kon niet zien waar hij nou voor remde, toen we dichterbij kwamen zag ik het ook, een rendier. Super, onze eerste rendier, alle neuzen vlogen tegen de ruit, niet wetend dat we erna nog honderden rendieren zouden gaan zien. Voor je het weten heb je een rendier of een eland tegen je auto geplakt.
Hoe verder we reden hoe rustiger het werd en hoe mooier de natuur. Heel veel mooie meren en prachtig gekleurde bomen van de herfst. Ik heb nog nooit zo veel mooie herfst kleuren gezien. Toen stopte de bus ergens in de middle of nowhere, vanaf daar gingen we te voet verder. We moesten ons oriënteren op de kaart en werd ons uitgelegd hoe je je kompas kon gebruiken om zeker te weten of je wel de goede kant op loopt. Het was maar een uurtje lopen naar onze bestemming waar we gingen overnachten. Onderweg kwamen we nog wat rendieren tegen. En er was heel veel old man's beard op de bomen. Dit groeit alleen in hele schone lucht, in Nederland komt dit niet eens voor.
Eenmaal aangekomen op onze plek gingen we onze tent opzetten, de tarp ergens ophangen, zodat we daar onder konden koken. Die avond heb ik met mijn tent groep spaghetti gemaakt met pesto, uien en champignons. We zijn er ook achter gekomen dat spaghetti afgieten in een plastic zak niet werkt. In de avond kregen we nog een les hoe we onze messen moesten gebruiken en een les how to shit in the wood!? Erg belangrijk want dat moet helaas ook gebeuren. Ik vond het verschrikkelijk maar na vier dagen kom je er wel overheen.
In de avond was het super donker, en wat een sterrenhemel ongelofelijk mooi! Ik heb nog nooit zo'n mooie en volle sterrenhemel gezien. We hebben nog gewacht op het noorderlicht maar er kwam helaas niks. Om 11 uur ben ik maar de tent ingegaan om te proberen te slapen want met z'n drieën in zo'n kleine tent is echt drama en het was echt super koud brrrr....

Om 06.30 uur ging onze wekker al weer, ontbijt maken brood smeren voor de hele dag en de tent afbreken. Water halen voor de dag, uit het meer waar we aan lagen. Heel raar om uit een meer te drinken maar het was heel helder en lekker water. Vervolgens zetten we onze tocht voort. Dit werd een pittigere tocht van ongeveer 16 km met veel meer bergen. Onderweg worden wat leiderschap-skills uitgelegd. Na iedere stop word er ook gewisseld van leider. Dit was een hele mooie wandeling, we hadden gelukt met het weer, de zon scheen en het landschap is echt prachtig. We gingen lunchen op een mooie plek bij een hut maar het was super mooi weer dus iedereen bleef buiten chillen. Vervolgens liepen we naar onze eind bestemming voor die dag. En dat was een hut met stapelbedden, iedereen was extreem blij dat we die avond niet weer in de tent hoefde te slapen. Wat nog veel chiller was is dat er ook nog een sauna bij was. Toen waren we helemaal gelukkig, even lekker opwarmen. We moesten nog even geduld hebben want de sauna moest opwarmen en ondertussen kregen we les over hoe je nou echt een kompas moet gebruiken. Daarna was het sauna tijd het eerste uur voor de vrouwen en daarna gingen de mannen. Na een sessie rende we in onze blote kont naar het meer en namen een duik in het ijskoude water om vervolgens weer de sauna in de duiken. Dat doet je echt goed en je voelt je ook weer een stuk schoner wat ook zeer prettig is. 's Avonds hebben we weer gewacht op het noorder licht en dit keer hadden we geluk. Eerst heel erg klein maar ik hield moed en bleef wachten en na een uur werd het heel groot en was de hele hemel bedekt met groenig licht dat zich verschoof, op sommige foto's die anderen hebben gemaakt(want ik had helaas mijn camera niet mee) kon je zelfs een paarse kleur zien.

De volgende dag regende het pijpenstelen, damn dat was wel heel erg balen. Dus we vetrokken met onze rugzak en helemaal ingepakt tegen de regen op naar de pittigste tocht. We moesten 20 km lopen, dat klinkt als een makkie. Nou ik kan je vertellen dat ik die bergen heb vervloekt daar. Mijn schoenen waren nat en mijn jas begon door te lekken en vervolgens kwam er geen einde aan de berg die we beklommen.. De lunchpauze hadden we gelukkig in een hutje waar we een vuurtje konden maken. God zij dank na enige tijd stopte het met regenen gelukkig. De volgende stop was bij een hutje en werd ons verteld dat we onze portemonnee mee konden nemen, heel raar. Maar daar zat een mevrouw die daar koffie, thee en donuts verkocht. Drie maanden in het jaar zat zij daar. Een keer in de week liep zij dan met haar backpack op naar haar auto om nieuwe koffie en thee te kopen. Heel bizar maar wel heel relaxt, hier heb ik heerlijk genoten van een donut die nog nooit zo lekker was. Daarna was het nog een uur lopen naar onze volgende slaapplek. Buiten was het inmiddels droog mijn schoenen waren helaas nog steeds nat. Daar waar we stopten was gelukkig een hutje waar ik binnen mijn schoenen kon drogen, hier sliepen anderen mensen in.

Weer onze tent opzetten en een lekkere maaltijd bereiden (weer spaghetti met pesto maar dit keer met paprika) Ohh wat is zo'n maaltijd lekker na zo'n zware tocht. Nou daarna maar weer die verrekte tent in (koud koud koud). Wekker stond om 06.00 uur, want die laatste dag gingen we zonder de docenten naar onze eindbestemming lopen met onze kaart en kompas. We vertrokken in drie groepen. Dit ging zo als verwacht als een makkie. Eenmaal aangekomen bij het hotel Pallas waar onze bus zou komen wist ik niet hoe snel ik mijn handen moest wassen. Heerlijk je handen wassen met warm water en gebruik maken van een normaal toilet. Eenmaal in de bus sliep iedereen de hele reis terug.

Aangekomen op school moesten we de natte tenten opzetten om te drogen en al onze geleende spullen van school wassen en opruimen en toen konden we eindelijk terug naar ons bed.

Het was een bijzondere trip, erg leuk om te doen. Over drie weken volgt de volgende trip al weer maar eerst ga in nog even genieten van een normaal bed en een normale keuken. Onderweg heb ik heel veel gesnoept van de blauwe bessen die je overal kon plukken, jammie.. Ik had op een gegeven moment blauwe vingers van al die bessen, oepsie.

Ik kan eigenlijk nog veel meer vertellen maar ik zal het hier bij laten...